Zapraszamy serdecznie na LXVIII Zgierskie Spotkanie Muzealne, które odbędzie dnia 12.10.2023 r., o godzinie 18:00 w naszym Muzeum.
Sylwetka Leopolda Konrada Peszkowskiego jest w Zgierzu zupełnie nieznana. A należy on do elitarnego grona ułanów Władysława Beliny Prażmowskiego. Urodzony w 1896 r., na służbę w tworzonych Legionach wstąpił 4 sierpnia 1914 r. i otrzymał przydział do sztabu. Formalnie w 1. Pułku Ułanów 1. Brygady Legionów służył od 28 grudnia 1914 r. i brał udział we wszystkich bojach legionowych, w tym najważniejszych: pod Konarami i pod Kostiuchnówką. Już 5 listopada 1918 r. wstąpił do odradzającego się Wojska Polskiego. Wraz z 11. Pułkiem Ułanów Legionowych brał udział w walkach o niepodległość i granice. Służbę wojenną ukończył jako wachmistrz – szef, a za udział w wojnie otrzymał Srebrny Krzyż Virtuti Militari oraz Krzyż Walecznych.
Już jako podporucznik rozpoczął w 1921 r. służbę w 4. Pułku Strzelców Konnych Ziemi Łęczyckiej. Był zapalonym kawalerzystą i kilkakrotnym zwycięzcą we współzawodnictwie pułków kawalerii. W szeregach macierzystego pułku wziął udział Wojnie Obronnej 1939 r. Lata okupacji spędził w Warszawie, oczywiście z pełnym zaangażowaniem w struktury Armii Krajowej. Awansowany do stopnia majora, w ramach Akcji „Burza” dowodził koncentracją 3 oddziałów leśnych pod Warszawą.
Po wojnie zamieszkał z rodziną w Słupsku. Był prześladowany (otrzymał wyrok 12 lat więzienia). Zanim osiadł w Zgierzu, mieszkał krótko w Woli Branickiej. Zmarł 28 lipca 1974 r. i został pochowanym na Starym Cmentarzu w Zgierzu. Rodzina mieszka obecnie w Płocku.
Leopold Konrad Peszkowski jest jednym z dwóch pochowanych w Zgierzu kawalerów Krzyża Virtuti Militari za udział w walkach 1914-1921.
Historia życia mjr. Peszkowskiego, bogato ilustrowana fotografiami ze zbiorów rodzinnych, jest wiodącym tekstem z Tomu XVI Zgierskich Zeszytów Regionalnych. Zapraszamy do udziału w spotkaniu promocyjnym tomu, a potem do lektury wszystkich opublikowanych w nim tekstów.
